W ¶redniowieczu puszcze ksi±¿±t mazowieckich; ¶lady pobytu ludno¶ci my¶liwskiej z X w. (pu³apka na nied¼wiedzia odkryta w 1977 w pobli¿u osiedla S³oneczna); najstarsza osada istnia³a w XII-XIV w. nad rzek± Czarn± w rejonie dzisiejszego dworu w Nowej Wsi.
Od po³owy XIV w. powstawa³a wie¶ Lipiny (obecnie Lipiny Stare), a od po³owy XV w. wie¶ Zaciêciwa (obecnie Wo³omin). Na pó³noc od Lipin w XVI-XVII w. istnia³ drewniany gródek, nastêpnie w XVII-XVIII w. dwór obronny z zachowanym barokowym spichlerzem, od XIX w. siedziba kilku rodów zlacheckich, m.in. ksi±¿±t Podhorskich (obecnie dzielnica Kolonia Gródek).
Wie¶ Wo³omin, le¿±ca przy trakcie ciechanowieckim, w II æw. XVI w. by³a w³asno¶ci± królewsk±, nastêpnie szlacheck± (dwór i folwark); 1655 zajêta przez wojska szwedzkie; 1795-1809 nale¿a³a do zaboru austriackiego; 1809-1814 do Ksiêstwa Warszawskiego; od 1815 do Królestwa Polskiego; rozwój osady nast±pi³ po uruchomieniu stacji kolejowej (1862); od koñca XIX w. powstawa³o miasteczko; po uruchomieniu huty szk³a (1905) miasto robotnicze (dzielnica Wiktoryn z rynkiem - zaprojektowana w 1896 przez H.K. Wojciechowskiego); walory letniskowe spowodowa³y na prze³omie XIX i XX w. powstanie le¶nych domów wczasowych dla mieszkañców Warszawy, obs³ugiwanych przez 3 linie tramwajów konnych; 1907-16 siedziba dyrekcji kolei warszawsko-petersburskiej; 1916 osada wy³±czona z gminy Rêczaje.
Wo³omin otrzyma³ prawa miejskie w 1919 - jako miejscowo¶æ maj±ca 6 tys. mieszkañców i kilka zak³adów przemys³owych; 1920 miasto odpiera³o ataki bolszewickie (bitwa pod Ossowem); 1924 utworzenie parafii; w okresie miêdzywojennym szybki wzrost ludno¶ci; 1939 okolice stacji zbombardowane przez lotnictwo niemieckie; w czasie okupacji hitlerowskiej zginê³o 3 tys. mieszkañców (16%), g³ównie ¯ydów; dzia³alno¶æ ruchu oporu - AK i NSZ; 1944 w rejonie Wo³omina zosta³a stoczona niemiecko-radziecka bitwa pancerna - najwiêksza na ziemiach polskich; 1952-1975 stolica powiatu, ponownie od 1999; po II wojnie ¶wiatowej rozbudowa przemys³u (m.in. zak³ady stolarki budowlanej, przedsiêbiorstwo poszukiwañ ropy naftowej i gazu) oraz placówek o¶wiaty (du¿a ilo¶æ szkó³ ¶rednich); od koñca XX w. prê¿ny o¶rodek ¿ycia muzycznego (orkiestra dêta, kilka chórów, szko³a muzyczna, festiwale).
Znane postacie mieszkaj±ce w Wo³ominie w XIX-XX w.: rodzina Na³kowskich, W. Gran, B. Wodiczko, L. Podhorodecki, W.Panek, K.Mazur, A.Rozbicki.
Wykorzystywanie materia³ów lub fotografii pochodz±cych z portalu mywolomin.pl bez zgody wydawcy jest zabronione.
tam gdzie by³ ten p³ytki staw z piaszczystym brzegiem., patrz±c od torów za budynkiem Huraganu
i tym g³êbokim stawem. Ale pewno¶ci nie mam.
Pozdrawiam!
Co siê sta³o z tym domem na ³ysej/wielkanocnej górce, jeszcze kilka lat temu pamiêtam by³o drugie piêtro, ¶ciany by³y prawie ca³e, a i kolumienki przy obu wej¶ciach w ³adnym stanie, w³±cznie z balkonikami, dzi¶ siê zachowa³y jedynie rogi murów, budynek popada w ruinê, a te¿ piêkny by³...
Liczba mieszkañców Wo³omina w XIX w. jest nie do ustalenia. Jedyna pewna info. pochodzi z 1827 r. Pod koniec XIX w. do Wo³omina, w zwi±zku ze sprzeda¿± dzia³ek budowlanych mog³a wzrosn±æ powa¿nie liczba mieszkañców. Pisano, ¿e w 191`3 r. w Wo³ominie mog³o mieszkaæ do 13 tysiêcy ludzi.